Lotte

Ik was er zelf ook klaar mee. Ik wist dat dit niet langer kon maar ik wist niet meer wat te doen. Mijn omgeving was voor mijn herstel op dat moment niet helpend. Daarnaast bleef de eetstoornis terugkomen in mijn leven en lukte het niet om er los van te komen. Ik wilde niet naar een aangewezen kliniek toe waarvan ik wist dat het mij toch niet zou helpen maar ik wilde ook niet vast blijven zitten in dezelfde situatie. Zelf ging ik op zoek en kwam ik uiteindelijk bij Changes terecht.

Dit keer wilde ik zelf veranderen

Voor de kliniek aan bleef de focus voor mij vaak bij het teruggaan naar de eetstoornis. Ik moest het proberen en deed dit vooral voor de mensen om mij heen. Loslaten, dat wilde ik zelf nog niet. Dit keer wilde ik deze focus zelf veranderen. Niet precies wetende hoe en of ik mijzelf hierin serieus moest nemen maar ik wist wel, dat ik het wilde proberen. Proberen om de focus te verleggen naar herstel.

De eetstoornis loslaten

In de kliniek had ik geen andere keuze dan afstand te nemen van het getalletje op de weegschaal, iets wat voor mij ontzettend belangrijk was. De focus werd dit keer niet alleen op het eten en aankomen gelegd maar nog veel meer op de functie, de betekenis en de onderliggende oorzaak. In de kliniek leer je dat je jezelf los mag zetten van de eetstoornis, aandacht mag geven aan je ik en al je kwetsbaarheden. Die hebben de aandacht nodig!

Streng voor de eetstoornis,
liefdevol voor jou

Zonder deze plek, mijn behandelaar, de socio’s en alle andere mede cliënten had ik deze weg niet durven te bewandelen. Ik ben het eeuwig dankbaar. De kliniek was voor mij niet alleen een stap in het loslaten van de eetstoornis maar ook een stap richting het ontdekken, accepteren en omarmen van mijzelf.

Na de kliniekopname

De kliniek was voor mij een begin, maar na dit begin komt er nog een hele reis waarin je alles van wat je hebt geleerd kan toepassen.

Misschien zijn de moeilijke moment of de uitglijders na de kliniek juist wel de momenten geweest waarin ik ben gaan beseffen hoeveel ik op deze plek heb geleerd en hoe ik zelf, op een positieve manier ben veranderd.

Herstel is heel veel. Mooi en bijzonder, maar ook zwaar en voor je gevoel soms uitzichtloos. Wat de eetstoornis mij naast zijn functie uiteindelijk gaat geven is donker, herstel is uiteindelijk weer licht en voor dat stukje ga ik door. Hoe het ook gaat, wat ik in de kliniek heb geleerd en heb mogen ervaren zou ik altijd meenemen!