De relatie tussen verslaving en Hikikomori symptomen
De enthousiaste Veerle van de Pasch werkt als psycholoog bij onze locatie voor verslavingsbehandelingen in Weert. Ze begon bij Changes GGZ als stagiaire en deed onder begeleiding van collega’s Josine en Janno onderzoek naar de relatie tussen verslaving en Hikikomori symptomen. Het onderzoek bracht opzienbarende resultaten aan het licht en werd zelfs gepubliceerd. Welk verband vond ze en wat neemt ze van de onderzoeksresultaten nu mee in haar werk? We gingen met Veerle om de tafel om hier meer over te weten te komen!
Hikikimori symptomen
Veerle deed onderzoek naar Hikikimori symptomen bij mensen met een verslaving. “Hikikimori is de Japanse term voor wat we in het Nederlands extreem sociale terugtrekking zouden noemen. Een eenzaamheidsstoornis. We zien bij mensen die deze symptomen hebben dat ze steeds meer in een isolement belanden. Ze durven voor een lange periode bijna hun huis niet meer uit of naar werk of school te gaan. Vaak kunnen ze hun plekje niet helemaal vinden in de wereld, waardoor iemand steeds meer naar binnen keert. Ze vermijden sociale situaties waardoor normaal functioneren in sociale activiteiten of relaties niet meer mogelijk zijn. Ze gaan bijvoorbeeld extreem veel gamen, waar online dan wel weer op veilige afstand contacten mogelijk is. ”
Het onderzoek
Om te onderzoeken in welke mate Hikikimori symptomen zichtbaar waren bij mensen met een verslaving en wat de relatie tussen de twee is, zette Veerle in haar onderzoek bij een groep cliënten uit de Changes GGZ verslavingskliniek in Weert en een externe controlegroep een drietal vragenlijsten uit (één met zuivere Hikikimori symptomen, één die de kwaliteit van het leven meet en één die de mate van de verslaving in beeld brengt). “De resultaten waren eigenlijk heel duidelijk.”
Grote verschillen
De mensen in de kliniek vertoonden een veel hogere mate van Hikikimori symptomen, maar liefst 87,1%, tegen 2,9% van de groep mensen die matchen in gender en leeftijd maar geen verslaving hebben. “Mensen met een verslaving sluiten zich vaker op. Ze gaan er even op uit om hun drug of choice te halen, maar blijven vooral veel binnen.” Daarbij werd ook een aanzienlijk groot verschil in kwaliteit van leven zichtbaar. “4,32 bij een verslaving tegen 16,59 bij de groep zonder verslaving. Die cijfers an sich zeggen misschien nog weinig, maar als je nagaat dat een score onder de 12 een lage kwaliteit van leven typeert en een score van boven de 16 een hoge kwaliteit van leven, blijken de verschillen meetbaar groot. Kort gezegd kunnen we stellen dat hoe meer symptomen je van Hikikimori hebt, hoe lager de kwaliteit van je leven is.”
Van paper naar praktijk
“Toen ik nog stage liep had ik geen zicht op wat de cliënt eigenlijk deed als hij weer thuis was. Mede door het onderzoek is dat een groter aandachtsgebied voor mezelf geworden. Ik schenk nu extra aandacht aan dat cruciale moment als je weer naar huis gaat na een kliniekopname. Hoe zijn sociale contacten? Kunnen we contacten die verwaterd zijn weer oppakken? Eigenlijk kijken we nu al hoe we een stuk eenzaamheid en isolatie kunnen voorkomen. Om clean te blijven is de verbinding met mensen om je heen heel belangrijk.”
Het belang van een sociaal vangnet voor het herstel
Veerle: “Je kan bij een verslaving het middel wegnemen, maar dit neemt niet de verslaving weg. In onze behandeling werken cliënten aan de onderliggende problematiek en trauma’s, daarna volgt een volgend belangrijk hoofdstuk in herstel. Hoe je thuiskomt en wat voor vangnet je daar hebt, is ontzettend belangrijk. Dat is iets wat ik me na het onderzoek des te meer besef. Een trauma of probleem kan nog zo groot zijn, als jij terug kan vallen op mensen die er voor je kunnen en willen zijn, hoef je het probleem niet alleen te dragen. Dat maakt mede de kans dat je terugvalt ook minder groot.”
Benieuwd naar het hele onderzoek van Veerle en de resultaten? Lees hier het artikel: