Anorexia is een afkorting van anorexia nervosa, dat letterlijk vertaald ‘gebrek aan eetlust’ betekent.

Dat is eigenlijk een onjuiste term voor deze eetstoornis, want iemand met anorexia hoeft niet per se een gebrek aan eetlust te hebben. Anorexia wordt vaak geassocieerd met een intense angst om aan te komen en dik te worden. Je houdt je constant bezig met (niet) eten en beperkt je voedselinname, zelfs als je al heel slank bent. Anorexia wordt gekenmerkt door ongezonde methodes om af te vallen. Hierbij kun je denken aan overmatig bewegen, het nemen van dieetpillen of laxeermiddelen en vasten.

Het controleren van je voedselinname en jezelf uithongeren is vaak (bewust of onbewust) een manier om het gevoel te krijgen dat je meer controle hebt over je leven.

Er is geen specifieke oorzaak aan te wijzen voor waarom iemand anorexia ontwikkelt. De volgende factoren kunnen van invloed zijn:

• Biologische factoren. Onderzoeken hebben uitgewezen dat eetstoornissen vaak in de familie zitten; genetische kwetsbaarheid kan ook het gevolg zijn van een specifiek persoonlijkheidstype of een algemene vatbaarheid voor psychiatrische stoornissen.
• Ontwikkelingsfactoren. In veel gevallen treedt anorexia op in de tienerjaren; sommige wetenschappers denken dat de oorzaken gerelateerd zijn aan ontwikkelingsproblemen.
• Gezinsgerelateerde factoren. Kinderen die opgroeien in een ontwricht gezin of een onveilige thuissituatie hebben (bijvoorbeeld vanwege misbruik door een gezinslid), lopen een groter risico om een eetstoornis zoals anorexia te ontwikkelen.
• Socioculturele factoren. Adolescenten, en dan met name jonge vrouwen, hebben de neiging om actrices, zangeressen en modellen te idealiseren. Deze celebrities worden door de media neergezet als het toonbeeld van perfectie, waarbij ze middels speciale effecten vaak slanker en mooier worden gemaakt dan ze in werkelijkheid zijn. Dit zorgt ervoor dat adolescenten gaan streven naar een onrealistisch uiterlijk. Ook kwetsende opmerkingen van leeftijdsgenoten over het uiterlijk of gewicht kunnen een trigger zijn voor anorexia.

Anorexia nervosa gaat in de meeste gevallen gepaard met de volgende symptomen:

• Een intense angst om aan te komen
• Een verstoord zelfbeeld (je denkt dat je dik bent terwijl je dat in werkelijkheid niet bent)
• Ondergewicht
• Niet in staat zijn om op een gezond gewicht te blijven
• Jezelf uithongeren
• Overmatig bewegen
• Dieetpillen of laxeermiddelen gebruiken
• Je vinger in je keel steken om te braken
• Obsessief calorieën tellen of voedsel wegen
• Liegen over je eetgedrag

Anorexia heeft zeer ernstige gevolgen welke mogelijk tot een fatale afloop kunnen leiden. Als je jezelf herkent in de symptomen, neem dan vrijblijvend contact met ons op. We vertellen je graag wat we voor jou kunnen betekenen.

Cognitieve gedragstherapie wordt vaak toegepast om irrationele gedachten over je gewicht en zelfbeeld aan te pakken. Onder begeleiding van een voedingsdeskundige streeft men ernaar om je op een verantwoorde manier weer op een gezond gewicht te krijgen.

Afhankelijk van onder andere hoeveel ondergewicht je hebt en de ernst van de door anorexia veroorzaakte lichamelijke en mentale gezondheidsproblemen, kan een kliniekopname soms noodzakelijk zijn. Daar worden therapie en nutritionele revalidatie gecombineerd met gedragsmonitoring.

Dit soort programma’s blijken zeer effectief bij patiënten die bij ambulante behandelprogramma’s niet in staat zijn om aan te komen of snel een terugval krijgen.

Waar iemand die worstelt met anorexia zijn of haar voedselinname zoveel mogelijk beperkt (vaak door zichzelf uit te hongeren), probeer je met boulimia het voedsel dat je hebt gegeten tijdens een eetbui weer kwijt te raken door het toepassen van ongezond compensatiegedrag.

Boulimia is vaak lastiger te herkennen dan anorexia, omdat er bij boulimia niet per se sprake hoeft te zijn van ondergewicht. Daarbij zijn mensen met boulimia vaak heel goed in het verbergen van hun compensatiegedrag.

Er zijn overigens ook mensen die symptomen van beide eetstoornissen vertonen; hierbij worden periodes van uithongeren (anorexia) vaak afgewisseld met periodes van eetbuien en braken (boulimia).